Pan rzekł do mnie: «Pokochaj jeszcze raz kobietę, która innego kocha, łamiąc wiarę małżeńską». Tak miłuje Pan synów Izraela, choć się do bogów obcych zwracają i lubią placki z rodzynkami. Nabyłem ją za piętnaście [syklów] srebrnych, za chomer i letek jęczmienia. I rzekłem do niej: «Przez wiele dnia będziesz u mnie, nie będziesz uprawiała nierządu, ani należała do mężczyzny, a ja się również nie zbliżę do ciebie».

Nasz komentarz:

Ten fragment z Księgi Ozeasza (3:1-3) ukazuje niezwykle trudną i bolesną historię miłości proroka Ozeasza do jego żony Gomer, która zdradza go, łamiąc wiarę małżeńską. Bóg poleca Ozeaszowi, aby ponownie pokochał Gomer, mimo jej niewierności, co symbolizuje bezwarunkową miłość Boga do synów Izraela, którzy zwracają się ku obcym bogom. Ten akt miłości i przebaczenia jest nie tylko osobistą próbą dla Ozeasza, ale również głęboką alegorią ukazującą niezłomną miłość Boga, który, mimo zdrad i niewierności swojego ludu, nadal ich kocha i pragnie ich powrotu.

Nabycie Gomer za piętnaście syklów srebra oraz chomer i letek jęczmienia wskazuje na materialną wartość, jaką Ozeasz musiał zapłacić, aby ją odzyskać. To symboliczne wykupienie podkreśla ogromną wartość, jaką ma dla Boga każdy człowiek, a także gotowość do ponoszenia ofiar w imię miłości i przebaczenia.

Nakaz, aby Gomer pozostała przez wiele dni bez uprawiania nierządu i bez zbliżania się do innych mężczyzn, jest symbolem oczyszczenia i odnowienia przymierza. Ozeasz, deklarując, że sam również nie zbliży się do niej, wyraża gotowość do cierpliwości i czekania na pełne uzdrowienie ich relacji.

Ta historia jest głęboką lekcją o miłości, która wybacza, miłości pełnej poświęcenia i cierpliwości, oraz o Bożej miłości do ludzi, która jest niezłomna, nawet w obliczu niewierności. Ukazuje również, że prawdziwa miłość wymaga nie tylko uczucia, ale także czynów, które odzwierciedlają gotowość do przebaczenia, ofiary i odnowienia więzi.