I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, On będzie "BOGIEM Z NIMI". I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły». I rzekł Zasiadający na tronie: «Oto czynię wszystko nowe». I mówi: «Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe».

Nasz komentarz:

Ten fragment z Apokalipsy według świętego Jana (21:1-5) przedstawia wizję nowego nieba i nowej ziemi, które zastępują stare, przeminione stworzenie, symbolizując całkowitą odnowę i przemianę świata. Nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba, jest opisane jako pięknie przystrojona oblubienica, co symbolizuje odnowiony i święty Kościół, gotowy na spotkanie z Bogiem. Bóg zamieszka pośród ludzi, co oznacza pełnię Jego obecności i bliskości z wiernymi. W nowym stworzeniu nie będzie już cierpienia, śmierci, żałoby ani trudu, gdyż Bóg osobiście otrze wszelką łzę z oczu swoich ludzi. Słowa „Oto czynię wszystko nowe” podkreślają, że Bóg dokonuje pełnej odnowy zarówno fizycznej, jak i duchowej, zapewniając, że Jego obietnice są wiarygodne i prawdziwe. Ten fragment niesie przesłanie ostatecznego zwycięstwa dobra nad złem, pokoju, nadziei oraz wiecznej bliskości i komunii Boga z Jego ludem w doskonałym, odnowionym świecie.