I przystąpił do niego Tobiasz z żółcią z ryby w ręku, i dmuchnął na jego oczy, dotknął się i rzekł: «Ufaj, ojcze!», i przyłożył mu lekarstwo, i odczekał chwilę. Potem zerwał obiema rękami [bielmo] z kątów jego oczu. A Tobiasz starszy rzucił mu się na szyję, zaczął płakać i zawołał: «Ujrzałem cię, dziecko, światło oczu moich»

Nasz komentarz:

Fragment z Księgi Tobiasza symbolicznie ukazuje głęboką wiarę, duchową odnowę i Boże miłosierdzie. Młody Tobiasz, który uzdrawia ojca za pomocą żółci z ryby, reprezentuje człowieka działającego zgodnie z Bożymi wskazówkami. Żółć, jako nietypowe lekarstwo, symbolizuje Boże działanie w sposób często niezrozumiały dla ludzi, a dmuchnięcie na oczy – tchnienie Ducha Świętego, który przynosi nowe życie i światło.

Usunięcie bielma z oczu ojca oznacza duchowe oczyszczenie i przejrzenie na oczy, co symbolizuje pozbycie się ignorancji i grzechu. Radość i wdzięczność Tobiasza starszego, który nazywa syna "światłem oczu swoich", podkreślają rozpoznanie Bożego działania i nową perspektywę życiową dzięki łasce Bożej. Spotkanie ojca z synem można również odczytać jako obraz relacji między Bogiem a człowiekiem, gdzie Jezus Chrystus przynosi duchowe uzdrowienie ludzkości.

W ten sposób, ten fragment przypomina o potrzebie duchowej odnowy, pokuty i wiary w Boże miłosierdzie, pokazując, że prawdziwe uzdrowienie pochodzi od Boga i wymaga zaufania oraz otwarcia na Jego działanie w naszym życiu.